Is ook wel weer raar… De afgelopen maanden ben ik nooit langer dan een week thuis geweest -wat ik op zich wel mooi vind hoor, maar het is ook wel lekker om thuis te chillen…En dan is het vrouwtje toevallig net even naar Egypte en Nederland…
Dus, dan maar iets over hobbies, waar je dan meer tijd voor hebt: enigszins embarrassing soms, maar desalnietemin:
De vijver – Uuuuuren kan ik daar voor zitten. Beetje met de plantjes in en om de vijver mutsen, nieuwe visjes kopen (dat is altijd mooi, zeker als ze ook nog eens blijven leven). Voor de liefhebber: de pangasiussen en gouramis deden het al lange tijd heel erg goed… ook had ik 2 stuks meervallen, die het ook goed deden, maar ook alle leuke kleine visjes die ik in de vijver probeerde (neon tetras en dergelijke) redelijk snel als aanvullend voer zagen en gebruikten.. Idee: ik zie ze toch nooit, en aangezien het een stelletje stille moordenaars zijn, zet ik ze gewoon in de grote vijver op het werk, waar nog meer roofvissen zittten. Zo gezegd zo gedaan. Ik zat lekker naast de werkvijver weg te tikken achter de laptop (of voor?), en na ongeveer een uur of 2 opeens een heleboel geplons…. Ik zeg nog – mijn visjes zijn toch niet opeens visvoer geworden? Maar ja hoor, binnen 3 uur van ‘top of the food chain’ naar ‘bottom of the foodchain’…..
Maar, ieder nadeel heb zn voordeel – ik heb nu wel hele leuke sumatraantjes, botias, en andere leuk uitziende visjes …
Udin, onze tuinman, heeft ook visjes - is al eerder over geblogd. Afgelopen week kwam hij me vragen of ik even wilde komen kijken, want het ging niet zo goed met ze.... en inderdaad, de 2 - nu flink uit de kluiten gewassen vissen - die hij nu nog had, zagen er niet zo goed uit... Hij vroeg om medicijnen tegen 'witte stip' maar ik wilde eerst even kijken... Dan zegtie opeens: o, en toen ik mijn hand in het water deed, kreeg ik n schok.... blijken de electriciteit draden van de pomp helemaal bloot te liggen.... lang verhaal kort: 1 ging al snel dood, en die ander iets later toen ik weer even kwam kijken... Hij was best verdrietig "ik had die al zo lang - die hebben jullie nog voor me gekocht in het begin..." kan je m niet tot leven brengen? Maar nee, en ook de mond op mond beademing die hij probeerde was niet echt een succes... Ik heb geld gegeven voor nieuwe vissen, en toen zei hij: "ik denk dat ik kleinere vissen ga kopen, zodat ze rond kunnen zwemmen als in de vijver van joost....".... Mooi vind ik dat, en de hele situatie gaf me kippevel...
De tuin – het oorspronkelijke enthusiasm ben ik een beetje kwijt, maar het blijft mooi om een beetje te snoeien in je bouganville, fassieplora, of ‘rode pluisjesboom’… En mijn favoriete vleesetende plantjes zijn natuurlijk sowieso fantastisch... (nerd)
Vespas – Mooi natuurlijk, zo’n oude vespa, maar NOG mooier zou zijn als hij het altijd doet…. Deze week weer eens laten maken, meteen gaan toeren, en dan na een km of 10 houdtie er weer mee op, en daar sta je dan – wel met mooi uitzicht op de vulkaan en de aankomende regenstorm, maar desalnietemin… Dus ook stiekem een beetje rond gaan kijken bij de vespa handelaren, en eigenlijk snel willen kopen nu er ‘geen controle’ is ;-) Jammer dat er niet een was die aan alle eisen voldeed (en daar hoort “het doen” nog steeds niet bij – hij moet er gewoon mooi uitzien…)
Plaatjes draaien – mijn muziek keuze wordt niet altijd gewaardeerd in huis.. Maar we hebben nu zo’n mooi op maat gemaakt meubel voor de draaitafels enzo (damn, vergeten foto te maken voor ik wegging), dat het een genot is om HARD plaatjes te draaien.. heerlijk..
DJ Gh Willem: ik heb vaak aan je gedacht (Superpitcher!! en natuurlijk Iggy..) - en dus even een herinneringsfoto van mijn promotiefeestje…
o Beavis – nu 17 jaar, begint flink doof en een beetje oud te worden, maar ziet er nog redelijk goed uit. Ik heb haar geboren zien worden bij haar moeder Ella, en dus mijn favorite – we hebben veel meegemaakt samen, en het feit dat ze andere mensen niet zo mag maakt onze band alleen maar sterker.. Verder veel kudos dat ze zich hier zo ontzettend goed redt, zelfs met de “red army” - …
o Baru – Indo straatkat, en sinds een paar maanden even helemaal de weg kwijt.. Al komt hij de afgelopen week weer vaak binnen, zelfs bij me als ik op de bank hang, en accepteert aaien ook opens weer
o Tinto – volgens Carola de liefste van allemaal… Persoonlijk vind ik het een beetje een doefus met een vervelende mauw – maar op zich wel lief..
o Sid – Sid rules. Stoer, lief en mooi.
o Nancy – met stip op mijn nummer 2. Maar vooral omdat ze mij heel leuk vindt, en zelfs meeloopt als ik sigaretten fruit ga halen bij het buurtwinkeltje, en de brommer volgt als ik de straat uit rijd.
o Nummer zes - die cyperse onderop- leuk, dun klein straat poezzie - liep al een tijdje voor het huis, en is de dochter van de straatkat die een nest had in de auto (je zou bijna denken dat ze werd bijgevoerd door iemand....), in het begin moest ze aan de voorkant blijven, en werd dus door mij gekscherend "nummer 6" genoemd, terwijl ik duidelijk maakte dat 5 wel genoeg is... Maarja, in october werd nummer 6 dan toch echt ingelijfd… Deze week moest ze onder het mes om zelf geen kleintjes te kunnen krijgen… Nu hebben we de afspraak (of regel) dat ik mannetjes wel thuis onvruchtbaar mag maken, maar vrouwtjes niet… Ook is deze regel opgesteld door een vrouw, dus zou je snel een feministisch komplot kunnen bedenken in deze… Maar een goed excuus als “ja, maar een beetje balletjes erafhalen kan best thuis op het bureau, maar een buik openmaken thuis is niet handig kwa complicaties enzo…” heeft me overtuigd – zeker aangezien ik thuis inderdaad niet veel meer heb dan een beetje verdovingsmiddel en een mes en schaar.. Maarja, op die universiteitskliniek jeukte de handen, en wist ik niet zeker of dit nou wel echt de goede beslissing was.. heb ook maar niet meegekeken, aangezien dat mij en de chirurg alleen maar zenuwachtiger maakte.. Dan maar in de wachtkamer als een nerd aan mijn grafiekjes werken op de laptop.. Wel leuk was uitleggen in mijn gebrekkig bahasa: naam? – nummer 6. “nee, naam van de kat” – nummer 6… etc…
Hondentrainer spelen. DE kroeg van Bogor heeft ook een hond, ex-zwerver enwaarschijnlijk flink mishandeld, want tot voor kort bang en onhandelbaar… Leuk om te proberen daar iets van te maken, zeker aangezien ik te vaak weg ben om zelf een hond te nemen - ze mogen namelijk ook niet mee van eiland naar eiland zonder quarantaine, al lijkt het me fantastisch om bijvoorbeeld in Jambi in het veld te zitten met een hond.. Maar het bar hondje is echt een schatje nu, ik ben echt om haar gaan geven, en ga special voor haar daar vaak naartoe - al is het natuurlijk ook een briljant excuus om vaak in de kroeg te zitten J
Luipaard skelet in elkaar zetten – logisch, toch? Ik moest een tijd geleden een sectie doen op een luipaard die net buiten Bogor werd gevonden aan de rand van het national park. Hij was ondertussen al enigszins ontbonden, en rook dus ook heerlijk. Mooi werk. Wat niet mooi was: de kop was ingeslagen, de tanden eruitgehaald, de poten/nagels, start en huid eraf gesloopt, en de penis verwijderd. Die delen werken volgens traditionele geneeskunde/tovenarij voor allerlei kwalen, en een stukje huid om je nek maakt je “onzichtbaar” – handig, en snap ik meteen waarom ik nog nooit iemand met een stukje luipaard huid om zn nek heb gezien.. Maar, goed nieuws: aan de hand van mijn raport konden die mensen die met die onderdelen warden opgepakt worden veroordeeld. Een paar maanden later hadden ze de botten opgegraven, en aangenomen dat ik die wel in elkaar kon zetten.. “Ja, tuurlijk”… maar dat blijkt een stuk moeilijker dan vooraf ingeschat… Ergo – vingers blijven een stuk beter plakken aan bottten of aan vingers dan botten aan elkaar, en het is zwaar frustrerend werk. Maar wel leuk – zeker als we dit tentoon kunnen stellen met de kervingen in de botten waar je kan zien dat ze alles hebben afgehakt… Hopelijk leren mensen hier iets van…
tja, niet echt bijster interessant allemaal, maartoch.... je kan niet altijd verhalen uit het veld vertellen...
