dinsdag 18 augustus 2009

Geland

Nog ruim twee weken en dan mogen we weer een bezoekje brengen aan Nederland en Belgie. Ik verbaas me er vaak over, hoe snel de tijd hier gaat. We zitten hier nu ongeveer anderhalf jaar en het voelt als gisteren dat ik op Schiphol uitgezwaaid werd door familie en vrienden.

Ik kijk wel eens de foto’s van die afgelopen anderhalf jaar en realiseer me dat ik ontzettend veel heb gedaan en meegemaakt. In een hangmat slapen in een moeras in Vietnam, logeren aan een rivier op Kalimantan, rennen door de rijstvelden, genieten op Bali, werksters ontslagen, papaya’s groeien in de achtertuin en ga zo maar door.

Dan heb je nog de culturele verschillen waar je aan moet wennen en niet onbelangrijk, moet leren begrijpen. Zo ben ik al heel goed geworden in te laat komen, niet duidelijk zijn over mijn plannen, altijd ja zeggen (ookal bedoel ik nee), eten met mijn handen, zacht praten, op zoek gaan naar dat ene cafĂ© waar ze WEL bier verkopen. Regelmatig zijn er momenten, waarom ik moet gniffelen of een “o.. zit dat zo” gevoel heb. Zoals vandaag, toen de buurtkinderen kwamen spelen en ze kattengrint aan de visjes gaven, omdat ze dachten dat het visvoer was. Toen er 1 de badkamer uitgestormd kwam en tegen haar vriendjes vertelde dat we wel een heel raar bed hadden, waarmee ze het ligbad bedoelde. Ja.. weten zij veel… Als hoogtepunt heb ik ze drop laten proeven en, zoals verwacht, vonden ze het ontzettend vies. Eigenlijk snap ik dat ook wel…

We hebben inmiddels al veel bezoek gehad en het is erg leuk om te laten zien waar je woont en hoe je leven hier gaat. Gelukkig heeft iedereen zich netjes aangepast en werd er binnen de kortste keren met de handen gegeten of plotseling gestopt bij een vies toilet aan de kant van de weg. Ik merk dat je snel kunt wennen aan een cultuur en daardoor is het erg leuk om te zien dat onze gasten zich blijven verbazen over het verkeer, terwijl ik dan denk “het gaat toch goed?” Ok.. eerlijk toegegeven, doe ik ook nog wel eens mijn ogen dicht bij een roekeloze inhaalactie.

En soms… voorkom je frustraties door dingen gewoon maar zelf te doen. Zo wachten we nu al twee weken op de reparatie van een lekkende kraan in de badkamer. We hadden alles al vervangen wat we konden bedenken en zijn tot de conclusie gekomen dat de muur gesloopt moet worden. Dat wilden we toch even aan de huisbaas overlaten en hij heeft vandaag eindelijk een mannetje gestuurd die dat “misschien” morgen gaat oplossen. Het mannetje kwam net even vooronderzoek verrichten en gaat dus weer van voor af aan beginnen bij het vervangen van de rubbers (wat we al twee keer gedaan hebben) Op het moment dat je verteld dat je dat dus al twee keer gedaan hebt, kijkt hij je echt aan alsof jij niet weet waar je het over hebt. En daar sta je dan…. Ben benieuwd hoe het er morgen uit gaat zien als ik terugkom van mijn werk. Laat me raden… En.. blijven lachen en vriendelijk bedanken, hoort er ook bij..

Eigenlijk kan ik dus wel zeggen dat ik geland ben en me heerlijk voel in Indonesie. Lekkende kranen en daken, betalen van rekeningen, boodschappen halen.. Het is eigenlijk net als in Nederland, alleen dan bloedverziekend heet en het duurt allemaal iets langer. Daarbij komt dat we regelmatig leuke tripjes doen in het weekend en zo zijn we het afgelopen lange weekend (gisteren was het bevrijdingsdag) maar weer eens naar het strand gegaan. Ik heb eindelijk een strand op Java gevonden waar je, zonder in de boeien geslagen te worden, in bikini kan lopen en hebben we ons laten verwennen met overheerlijke gegrilde vis, krab en kreeft. Joost heeft zijn nieuwe surfboard uitgeprobeerd en zei al tegen me of we het weekend voordat we naar Nederland gaan, niet nog even naar dat strand kunnen.. Ik stem voor!!

Ik vind het dan ook geen slecht vooruitzicht dat we hier, wellicht, nog langer blijven dan gepland. Ik ben inmiddels ook maar weer eens op banenjacht gegaan en heb, als het allemaal goed gaat, deze week een gesprek in Jakarta. Ik ben toch wel op zoek naar een baan met meer verantwoordelijkheid en die iets meer betaald dan een zak zoete aardappelen. Ik hoop het werk in het weeshuis ook nog te kunnen doen ernaast. Eerst maar weer afwachten… Ben ik ook heel goed in geworden..

vrijdag 7 augustus 2009

En toen waren daar: Sid en Nancy !!!!

Je weet al hoe het gesprek gaat lopen als "het vrouwtje" belt terwijl je op kantoor zit met de volgende vraag “hey, hoeveel katten zou jij eigenlijk maximaal willen hebben?”

Ik meteen: “3! – Beavis, Baru, en kleine Tinto.."

En nu hebben we er dus 5….

Sid en nancy zijn broer en zus, gevonden in de schuur van het weeshuis, en volgens de verhalen is er “uitvoerig gezocht naar de moeder”, maar die was niet te vinden, en "je kan 2 van die poepies van een week of 3 toch niet zomaar laten zitten?"

Euh...... Nee?.

Maar het zijn wel schatjes…

Ondertussen zijn ze alweer een aantal weken ouder, flink gegroeid, en terroriseren ze het hele huis/tuin/plantenbakken…

Overig poezennieuws (we kunnen zo een nieuwe rubriek in de Tina beginnen....:-S):

De oude Beavis (17jaar) heeft al genoeg meegemaakt, dus deze bende kan er ook nog wel bij - die lijkt zich ewr niet echt aan te storen..

Baru is ondertussen trouwens bal-loos: bureautafel enigszins opruimen, wachten tot Carola er niet is, en *knip*! :-)

En Tinto heeft ook nog wel tijd om te relaxen naast al het gedol met die kleintjes..

en we mogen dan wel een groot huis hebben: Nu hebben we wel genoeg katten

vol=vol ;-)

..toch?



donderdag 6 augustus 2009

Ik zei nog zo: geen.....

Het was al weer een aantal jaar geleden dat een malloot zichzelf opblies in indonesie… Maar: vorige maand had de indoctrinatie blijkbaar toch weer gewerkt, met triest resultaat.. Stelletje eikels.

Mocht er iemand zich druk hebben gemaakt of wij veilig zijn: ja – wij hebben er behalve veel live-reports op televisie en gesprekken met mensen hier weinig van gemerkt.. Daarnaast zijn wij niet vaak te vinden in dure hotels die door business mensen worden gebruikt voor ontbijt-meetings.. Maar: De mensen die smsjes/e-mails stuurden krijgen een extra sticker voor bezorgdheid in hun online boekje… :-)

En dan hoor je de mensen al denken: “zo’n onveilig moslim land…..”

Ja – NEE dus.

Twee malloten die zich laten indoctrineren betekent niet dat een land onveilig is…

Indonesie heeft 260 miljoen mensen. Ok – en dan heb je soms twee gekken….

Nederland heeft 16 miljoen mensen ? (probeer me de text van dat liedje over “het land van duizend meningen” even voor de geest te halen….) – en daar heb je ook een gek die mensen doodmaakt: maar dan met een auto….

Verschil: nul

Eindresultaat: ongeveer hetzelfde…

Qua percentage van de bevolking: dan doet Indo het toch een stuk beter….

In ieder geval 1 van de 16 miljoen in Nederland is een beetje raar. End die heeft het voor elkaar gekregen VEEL meer massahysterie onder de mensen te creeren dan die hele stapel gekke extreem-gelovigen in Indo, met een veel groter mogelijke achterban…. De meeste moslims hier zijn zeer gematigd, en best ok – en bij die paar schreeuwlelijkerds is het eigenlijk vooral geblaat (vooral rond de verkiezingen) - een beetje net als in NL....

Ik lees vaak online de nieuws berichten uit Nederland, en merk een steeds slechter beeld van de moslims… ja – ok: de vrouwen dragen hoofddoekjes.. SO %$%$#@ WHAT. Als die mensen dat willen, laat ze lekker. (een burka in een bank is niet handig/veilig, dat geef ik toe, maar verder: als het niet onder druk is: prima). In Urk, en meer van die achtergebleven dorpen in NL dragen ze wel raardere dingen op hun hoofd – maar DAT is cultuur…. En een rare cultuur btw: ooit wel eens geprobeerd op zondag door zo’n gereformeerd dorp als staphorst te rijden met de auto? Dan worden je spiegels er meteen afgeslagen…

Ik snap het niet.

Als je een tijdje uit NL weg bent, is het net alsof ze daar de harnassen weer aan het oppoetsen zijn voor de zoveelste kruistocht… En jongens: ik dacht dat de nederlanders toch echt wel slim genoeg waren om zich niet op te hangen aan religieuze stommiteiten… Een groot deel van de “buitenlanders” is niet eens echt praktiserend moslim – dus vanwaar al die rhetoriek tegen de moslims? En sowieso: "buitenlanders/allochtonen/whatever"... NL heeft ze zelf binnen gehaald, en ja, als ze blijven, dan komen er kinderen – lijkt me logisch, maar dat mag toch ook?. "Ze integreren niet, en kijken hun eigen zenders op de sateliet..."... “oh, wat erg, er wordt niet geintegreerd”…

Wij - ook allochtoon - kijken alleen Indo tv als er een bomaanslag is (1 dag), of als het nederlandse voetbal wordt uitgezonden… (wekelijks). Binnenkort kopen wij een schotel om BVN (beste van Vlaanderen en Nederland) te kunnen ontvangen…. En het aantal Indo vrienden die we regelmatig bezoeken (naast werk-gerelateerd) ligt ook dicht bij de nul.. Dus – aangezien wij dat ook doen – is dat normaal als je in het buitenland woont.. :-)

Volgens de berichten is een groot deel van de nederlanders best wel een beetje anti moslim. Kijk - dat vind ik dus jammer.. Als je zelf niet in een god gelooft (of wel.. maar dat is een ander stom verhaal), moet je dan schoppen tegen een heleboel mensen die wel in iets geloven? laat iedereen toch lekker doen wat ze willen - ik dacht dat dat juist de nederlandse gedachte was?

Anyway – ik kan hier heel lang over doorgaan maar doe dat niet…

Ik snap niet dat iemand gelooft in een oppermachtig iets. En als die zou bestaan, dan zou het echt een heel erg onaangenaam iets zijn, waar ik nieteens in WIL geloven…

Maar ik kan wel genieten van de galmende oproep tot gebed door het dal als ik s'avonds op onze veranda zit..


Live and think, please....