zaterdag 13 december 2008

Tram Chim



Inderdaad ben ik dus diezelfde middag aangekomen na een lange autorit vanuit HCMC.
Die ochtend had ik gelukkig nog even tijd om wat laatste inkopen te doen voor Joost en mij. Erg gezellig gepraat met de chauffeur (heb er een half uur over gedaan om duidelijk te maken dat ik naar de WC moest) en werd ik volgestopt met allemaal lekkers, waarvan ik tot dan nog niet wist dat het eetbaar was.

Aangekomen bij het hoofdkwartier had ik even de tijd om wat spullen bij elkaar te pakken voor een nacht in een hangmat in de jungle. Gelukkig had Joost me ingelicht over de omstandigheden en kwam ik aardig goed voorbereid aan. Ok..jungle is het niet, meer een polderlandschap met bijbehorende muggen! Het team bestond uit een aantal biologie studenten uit HCMC, een Russische ornitholoog, wat officials die erbij moesten zijn, Joost en nu dus ook ik. De vogelvangnetten stonden al opgezet en ben gelijk mee gegaan door de blubber om te kijken of er vogels waren gevangen. Helaas.. Maar had wel mijn eerste wandeling door de blubber doorstaan. Fijn dat Joost me had vertelt dat het misschien wel handig zou zijn om een paar waterschoenen mee te nemen.

Die nacht heb ik als een roosje geslapen en heb Joost om de 10 minuten verteld dat het toch best lekker ligt, zo’n hangmat. De dagen daarna zijn we elke dag om half 5 opgestaan om met de boot terug te gaan, snel tanden te poetsen en door naar de markten, waar we ook monsters afnemen. Daarna ontbijten met het hele team (doet u mij maar een noodel soep met varkenspoot deze keer) en weer terug naar het hoofdkwartier om een paar uur lang emails te checken en de monsters te verwerken. Om een uur of 12 weer terug naar het veldkamp, netten checken, even rusten in de hangmat en om 6 uur werd het donker. Donker betekend dus ook muggen.. De enige pijnloze optie was dan ook om in de hangmat met klamboe te gaan liggen en een boekje te gaan lezen. Elke anderhalf uur moesten de netten gecontroleerd worden en daar werd ik zo af en toe wakker van.. Ja, nachtrust is ook belangrijk toch? En daarbij heb ik het niet zo op de combinatie: donker, pythons, muggen en onvoorspelbare diepten in de modder.

Er was ook een dierenarts bij van de regio, die moest leren om bloed af te nemen bij wilde vogels. Meneer Xui. Aardige man en Vietnamees tot op het bot, dus de laatste avond had hij eten en vooral drank geregeld. Drank hier = moonshine, met van te voren niet te voorspellen uitwerking. Eten = tja..weet eigenlijk niet wat ik heb gegeten, maar weet wel dat de kop lekker smaakt en als je het nog even op het vuur gooit de smaak nog intenser wordt. Intens betekend in deze niet meer smakelijk. Maar goed, je kan zo’n aanbod niet weigeren, gezien de kans groot is op scheve gezichten, dus er dan maar om lachen en vriendelijk zeggen dat het, het lekkerste stukje … is wat je ooit gegeten hebt. En de drank vloeide rijkelijk. Eerder hadden we de verjaardag van de zoon van de Russische ornitholoog gevierd met Vietnamese vodka en daarna de “moonshine”. Het werd al snel een wedstijd wie het eerste die enige blanke mevrouw onder de tafel zou drinken, dus kreeg ik ook een een verdubbelde frequentie de kleine glaasjes aangeboden. Had van Joost geleerd dat weigeren geen optie is, dus voorruit dan maar… Gelukkig is mijn lever wel iets gewend, dus het omgekeerde gebeurde. Zwalkende bootsmannen, kotsende rangers, (die waren ook uitgenodigd voor deze speciale gelegenheid) sterke verhalen en ga zo maar door. Ik maar wachten op mijn volgende glaasje… Nu schijnt het wel zo te zijn dat Vietnamezen fysiologisch anders in elkaar zitten waardoor ze alcohol niet goed kunnen afbreken, dus dat had ik dan weer in mijn voordeel. Ok.. ik heb daarna heerlijk geslapen en werd ietwat gedesorienteerd weer wakker om 5 uur de volgende morgen. Maar dat was het dan ook.

Gelukkig hadden we de volgende middag de leuke taak om de netten te verzetten, in de hoop meer vogels te vangen. Aangezien de studenten naar huis waren, was ik de enige optie om mee te gaan het moeras is. Ik kan je vertellen... heerlijk.. tot boven je middel in de modder/water met bruine drap en waterlelies. Niet te vergeten de pythons, kikker, heel veel grote vissen, muggen, krabben, wespen etc. Maar...het schijnt goed voor je huid te zijn, dus kan niet wachten om nog een keer te gaan. Joost bleef maar zeggen hoe trots hij op me was terwijl ik in die modder stond te ploeteren en ik dacht “jaha..., dit heb ik nou allemaal voor je over....” :) 

Goed, gisteren weer aangekomen in HCMC. We hebben nu even de tijd om nog wat kerstinkopen te doen en Joost heeft nog 2 meetings. Dinsdagmiddag vliegen we naar Amsterdam om vanuit de modder, kerst te vieren in NL en Belgie. Zal wel weer even wennen zijn...

vrijdag 5 december 2008

"Home" @ Ho Chi Minh City

Even weer een vrolijk berichtje na die over onze lieve Bintang - die nu echt een sterretje is geworden..
Damnit - je weet vanaf het begin dat het niets gaat worden, haalt euthanasie middel in huis, en gaat dan toch gewoon door, omdat je zo'n lief "Timmay-tje" er zo graag doorheen wil trekken...
Bernard, bedankt voor al je hulp - zeker in tijden als ik niet bereikbaar was voor Carola..

maargoed we hadden het over vrolijke berichten:

Ik ben sinds kort huurder in HCMC, Vietnam! En dat is
zeer relaxed, fully serviced, en heb nu mijn eigen stereo, printer, en alle verdere gemakken binnen handbereik, en hoef dus niet meer van hot naar her (?) om mijn gestorede spullen op te halen..

Ik heb er nog niet veel van mogen genieten, aangezien ik hier vooral in de modder of in mn hangmat zit, maar carola heeft er al evenlang gebruik van gemaakt, en is nu naar mij onderweg (ongeveer 5uur rijden van HCMC).

Binnenkomst, zicht vanuit voordeur, en verder.... in januari verplaatsen we naar de 4e verdieping met groot raam en een dakterras "for BBQ and drinking" zoals de huisbaas me vertelde.... sweeet.

het leven in het veld is zwaar... ;-)