En toen was er....... Bintang!!

De dag dat we hoorden dat Carola haar oma was overleden hoorde ik s’avonds een steeds luider wordend ge-miauw, en kwam Carola met poezzie nummer 3 binnenlopen…

Hij moet wel over het hek zijn gezet, want hij was ZO klein en zwak dat hij dat nooit zelf heeft kunnen doen…

Na het hier samen "heel lang" over te hebben gehad, hebben we hem maar lekker gehouden. Nu loert dus het gevaar dat wij als kattenopvang worden gezien (is er helemaal niet in Bogor, toch een stad ter grote van Amsterdam…). Maar nu hebben we een heel groot huis, en kan dat dus best allemaal, maar mochten we gaan verhuizen, dan moeten die katten dus wel allemaal mee, en met drie is het dus wel weer mooi geweest.

Maargoed, eerst maar eens kijken of hij het redt. Hij is na een dag of 4 zelf gaan eten, maar is nu, een aantal dagen later nog steeds heel zwak. Een buik vol met wormen die er ook nu ze dood zijn niet heel graag uitgaan helpt natuurlijk ook niet … Je moet ze er soms echt uittrekken, en het zijn nog best flinke wormen (zie plaatje).. Maar we blijven ons best doen, want het is wel een poepie.

Nu hebben we dus Beavis, Baru en Bintang - Beavis ruikt er soms even aan maar heeft geen interesse, en Baru ziet het als een nieuw speeltje, en gooit of sjouwt hem de hele kamer door als ik even niet oplet...

Bintang is trouwens de naam van het lokale bier uit de Heineken brouwerij, maar het betekent ook ster, wat wel weer mooi symbolisch was op de dag dat we hem kregen..