woensdag 18 februari 2009

Junglegirl - the making of..

Dit is het verhaal van Junglegirl …


Toen Junglegirl nog niet Junglegirl was, kreeg ze in Bogor al snel te maken met de overgang van de steriliteit van het OLVG (en haar appartement in 020) naar een allesbehalve steriele omgeving – wat overigens redelijk vlot verliep..










Een tijdje later in Indo begon de verandering wat duidelijker te worden: ‘dingetjes’ onder haar voeten waren niet zo erg meer (al werd nog wel een stofzuiger gekocht, en kreeg Fifi stofzuigles), en ‘softe’ veldplekken met krakkemikkege hotels met hurk wc’s en badderen met rivierwater was geen probleem…


Bij de eerste jungletocht deed ze overduidelijk moeite om niet op te vallen met haar khaki broek




(en felroze topje..;-)


Eenmaal in Vietnam aangekomen, en iets meer geconfronteerd met “het veld”, werd de transformatie duidelijker: kamoeflaatsie kleding was aangeschaft, slapen in een hangmat in een door muggen geinfesteerd moeras, vogels vasthouden, en de eerste voorzichtige stapjes het moeras in werden ondernomen….






Ook 'jungle problemen' zoals wat te doen als de 12V centrifuge het niet doet werden snel overwonnen: “waarom gebruik je niet de plafond ventilator in het hoofkwartier van het National park?” – bril-jant.


Nu loopt ze zonder na te denken over het ongedierte het moeras in (en nee, mama, niet als er krokodillen zijn, dan doet Mikhail of ik het – al hadden we de netten na de eerste nacht wel verplaatst naar een iets veiliger stuk aangezien de vele krokodillenogen die ons aankeken je toch niet echt een veilig gevoel geven als je tot je middle in het water staat…), zitten haar benen onder de schrammen van de stekelige lotus stelen in het water, en kan ze zelfs best trots zijn over

haar Mercedesteken-vormige lidtekens van de bloedzuigers…


Ondertussen werden studenten begeleid, een oogje in het zeil gehouden of er wel schoon gewerkt werd, en waar nodig een vogel of slang vast gehouden...












We zitten nu op Sumatra, in Jambi, NOG verder van de bewoonde wereld.


En nu komt de ware junglegirl naar boven: s’nachts vogels vangen en monsters helpen afnemen, kamperen - inclusief het behoefte doen in een zelf gegraven gat onder toezien van de apen, wassen in de rivier, haar eigen vis (paling, meerval etc) vangen, dood te maken en schoon te maken op een vieze drijfhoutplank, en in onze simpele veldkeuken een fantastische maaltijd maken…


Het gebied om de tent/hangmatten word nog wel aangeveegd, maar dat heeft ook wel weer wat.. :-)


Ondertussen is ze ook al ‘aangevallen’ door een van onze apenburen, gebeten door vogels en een paling vlak voordat ze hem de kop afsneed, vangt ze hagedissen uit de tent, en zitten de armen en benen onder de bulten (foto volgt later) van de vele (leishmania-geinfecteerde) zandvliegen - al hoeft ze niet de “Jambi-scars” – de lidtekens die je hiervan kan overhouden – te krijgen wat mij betreft om te bewijzen dat ze jungle girl is…


In het verleden heft ze wel eens gesolliciteerd voor een organisatie die vond dat ze niet genoeg ervaring had in de wat armere/moeilijker begaanbare gebieden…

Met de vele ervaringen die we nu meemaken zeggen we vaak: NU mag je vast wel voor ze werken…

;-)


[x] geschikt

[ ] ongeschikt



*ben best een beetje trots….*

9 opmerkingen:

ietje zei

Je mag supertrots op haar zijn en dat zijn wij ook op jullie. Wat jullie aanpakken is met geen pen te beschrijven. Wat een prachtige ervaring.
Dikke kus uit Overijse

Anoniem zei

Maak van junglegirl maar supergirl!

Ik doe het haar niet na.

Veel liefs

Anoniem zei

Je mag best een beetje veel trots zijn. Ik ben het in ieder geval wel. Als ik dan bedenk dat mamma en ik vroeger bij jou de vissen van de haak moesten halen, dan is er toch wel wat veranderd. Niet alleen ouder geworden, maar zeer zeker ook de invloed van Joost heeft van jou de junglegirl gemaakt. Ik moet er niet aan denken om te ruilen, maar ja dat heeft ongetwijfeld met mijn leeftijd te maken en mijn luxueuze zakenreizen in het verleden.

Anoniem zei

Hoi Lieverd, jeetje wat ben ik trots op je, echt zo geweldig wat je doet, daar in het verre azie!!! Volgens mij moet Joost de meest trotse man van de wereld zijn, ;)!!
Dikke kus en we skypen snel weer!!
hugs

Anoniem zei

Joost, wat een lieve ode heb je aan Carola geschreven, super joh!!! Ze is idd een stoer wijfie!!!

Anoniem zei

ik zeg geschikt geslaagd met een 10++

Anoniem zei

Hoe krijg je iemand zo ver van een keurig Ned ziekenhuis de rimboe met je in te willen en het ook nog vol te houden.Ik geniet van jullie berichten en doe nieuwe tropen ervaring op

Sophie zei

Ik zou het haar niet kunnen nadoen hor! TROTS TROTS TROTS dat we zijn. En zo cool dat we dat later aan de kids kunnen uitleggen - ik zie ze al "en mijn spreekbeurt gaat over jungle girl en jungle boy..."
en Joost goed van je dat je jou waardering zo mooi in woorden brengt.
PS Voor Carnaval in de creche is Kyra vandaag Vietnamees Meisje hihi Met veiligheidsspelden om haar rok dicht te houden - ons Buddake. Onze blog is ook bijgewerkt! kus kus kus

Unknown zei

Super.
X,dees