zaterdag 23 mei 2009

Pelangi Kasih (regenboog met liefde)

Ik ben vanaf eind April aan het werk in het weeshuis (Pelangi Kasih), waar ik in het vorige stukje over geschreven heb. Wat een genot om daar naartoe te gaan en te helpen met de verzorging en begeleiding van de kinders. Er wonen 9 kinderen van 0 tot 18 jaar en er werken ongeveer evenveel mensen. De drie baby’s zijn allen afgestaan doordat ze of buiten het huwelijk verwekt zijn of omdat er niet genoeg geld meer was voor nog een kind. Hoe vervelend ook, zonder ouders op de groeien, ik denk dat de kinderen het in het weeshuis goed getroffen hebben.(misschien is het beter te zeggen dat ze het slechter hadden kunnen treffen) Er is veel aandacht, liefde, eten, een droog en schoon bed en kleding en een mogelijkheid om naar goede scholen te gaan. Er is geld om naar de dokter te gaan en de medicijnen te betalen.

 

In het weeshuis is genoeg te doen in de vorm van huiswerkbegeleiding, luiers verschonen en spelen. (spelen rules!) Ik voel me er erg welkom en rij er ‘s ochtends met een brede glimlach heen op mijn brommertje. De rit ernaartoe is al een genot, door de rijstvelden en de bergen in, de zoete geur van kruidnagel die ligt te drogen. Het weeshuis ligt in een desa (zeg maar buitenwijk) van Bogor en binnen een uur lopen, door de rijstvelden, kom je bij een prachtige waterval uit. Elke middag kom ik thuis met tassen vol cassave of zoete aardappels die ze die dag geoogst hebben. Ik weet inmiddels niet meer wat ik ermee moet doen, maar sleep ze elke dag trouw mee op mijn brommer.

 

Dus eindelijk, na een jaar, heb ik iets gevonden waar ik goed in ben: spelen!! Het gevoel weer ergens bij te horen is heerlijk en als een van de peuters me begroet met de, door mij, aangeleerde “high five” kan mijn dag niet meer stuk. Volgende week gaan we met al het personeel naar het presidentiele paleis in Bogor en ik moest en zou ook mee, omdat ik nu ook “familie” ben, zoals ze het zeiden. Heerlijk!!

Dan nog mijn andere cariere als model natuurlijk. Ik had er al een tijd niets meer van gehoord en toen in vorig week de Jakarta Post opensloeg stond ik raar te kijken toen ik mezelf zag ik die advertentie van de lokale bank. Een klein beetje trots was ik wel… En alsof de duivel ermee speelde kreeg ik eind april ook een baan aangeboden als secretaresse voor een CEO van een groot bedrijf ergens in Jakarta. De enige arbeidsvoorwaarde was een blanke, goed uitziende vrouw. Die heb ik dus maar even aan me voorbij laten gaan en ga niet vertellen om welke reden J Ja, als ik kan kiezen tussen spelen en typen, weet ik het wel..

 

Verder begint maandag de nieuwe huishoudster. Ik heb, nadat we Fifi helaas hebben moeten ontslaan, drie weken zelf geprobeerd schoon te maken, maar ik ben erachter gekomen dat dat niet zo makkelijk is als in Nederland. (Sjezus wat klinkt dit verwend zeg) Ik zal de details achterwegen laten, maar waar het op neer komt is dat ik er blij ben dat Ibu Adhi maandag begint en ik niet meer om 7 uur in de morgen de was hoef buiten te hangen, omdat het anders te laat is en dus gaat regenen…

8 opmerkingen:

Marlies zei

hallo lieverd, fijn van je te horen! Wat klinkt dat heerlijk, spelen met kids, en wat een prachtige omgeving, een waar paradijsje!! Hier alles goed, visum is geregeld voor Ahmed, het gaat gebeuren. Een vriendinnetje van uni gaat een jurk maken van de stof die je hebt opgestuurd, erg leuk, staat vast goed in Egypte!! Lieverd ik spreek je snel op skype!! Dikke kus

Dees zei

Hi Crool. super klinkt het. Begin nu wel een beetje jaloers te zijn!!
Dikke zoen voor je. X,
Dees

Barbara zei

Dag lief nichtje van me, erg leuk om weer wat van je te horen! Zo zie je maar dat alles weer op zijn pootjes terecht komt. Leuk he kids!!... geniet ervan. Hier gaat alles ok en als het goed is krijgen we woensdag een nichtje of neefje erbij in de familie dus wordt je weer tante. Bea krijgt een keizersnede. Ik hou je op de hoogte.

ietje zei

We zijn zo blij voor je dat je het in het weeshuis zo naar je zin hebt en dat je daar zo welkom bent.
Nog zeven weken!! Misschien kunnen we dan ook het weeshuis bezoeken. Dikke kus uit Overijse xxx

Judith zei

Hoi Carola,

Wat fijn dat je nu ook je eigen werk hebt in Bogor. En nog leuk werk ook!!
Betekend dit nu dat je minder vaak met Joost mee kunt, of valt er dan wel wat te regelen.
Ik blijf je verhalen met veel plezier lezen.
Veel liefs, Judith

Anoniem zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
Els Mulder zei

Hoi hoi!
Goed verhaal zeg. Je bent dus een spelend model geworden. Is ook een carriere. Dees hier boven zegt dat hij/zij toch wel een beetje jaloers begint te zijn. Als ik je nu vertel dat ik iedere dag over de binnenring van Eindhoven via de creche naar m'n werk moet, dan snap je wel dat ik niet een beetje, maar heel jaloers ben. Ik wil ook met een brommertje binnen een uur bij zo'n waterval zijn!
Cassaves eten en zoete aardappels. Gelazer met de werkster hebben we hier ook, dus daar ben ik dan weer niet jaloers op. Maar dat brommerritje. Fantastisch!

Carola zei

@Marlies: Gefeliciteerd met het visum!! echt super tof. Nou een mooie roze jurk en gaan met die banaan! Spreek je snel.
@Dees: Hoeft niet hoor, ik dacht dat jij ook genoeg aan het reizen was. Wat zijn je plannen nou, eind van het jaar?
@Barbara: Helemaal geweldig dat je belde toen Sibe geboren was.. Je bent n kanjer!
@Ietje: Dat bezoek zullen ze erg leuk vinden.. Nog zes weken...
@Els: weet je? soms droom ik van de binnenring van Eindhoven. Geen gaten in het wegdek, kinderen van 10 die je met 80 km per uur voorbij snijden op hun brommer..etc.. Vraagje: hebben jullie ooit nog een kraammand van ons ontvangen of is die blijven steken bij de customs?