cucurut en andere vrienden..

Al een tijd hoorden we ’s avonds raar gepiep buiten en zagen we iets heel hard voorbij rennen. De laatste tijd had het gepiep zich ook naar binnen verplaatst. Buiten: OK, maar binnen had ik niet zoveel zin om aangestaard te worden door een klein piepend ding. Het bleken dus spitsmuizen te zijn. (Cucurut in het Bahasa Indonesisch) Ze leven met hele families in de tuin en hebben daar genoeg mogelijkheden om zich voort te planten en dat doen ze ook. Je ruikt de nesten al op meters afstand. Heel dapper had ik dus wat inloop-vallen op de markt gekocht. Volgend Fifi houden ze van zoute vis, dus dat hebben we erin gehangen en dan maar wachten… Ze liepen er gewoon netjes omheen, tot vanmorgen. De vallen zijn van een zodanige kwaliteit dat ze soms ook uit zichzelf dichtgaan en zo loop ik elke morgen door het huis om de lege vallen weer te openen. Vanmorgen dus ook en tot mijn verbazing zat er een lief, klein bolletje in wat mij met angstige zwarte oogjes doordringend aankeek.

Ik heb de val eerst in de schaduw gezet, omdat hij anders zou verbranden en dat is ook weer zielig. Na een half uur hield ik het niet meer en heb onze nieuwe vriend maar weer netjes vrijgelaten in de tuin. Volgens de mevrouw van de toko, waar ik de vallen had gekocht, moet je ze in water hangen of er heel hard op slaan met een bezem. Aangezien in mezelf geen van beide zag doen leek dit me een betere optie. Zo kan hij zich weer lekker voortplanten en ons ’s avonds gezelschap houden. Beavis geeft er niet om en kijkt er alleen een beetje naar. Tja.. als ik zo oud was geweest, had ik ook liever op de bank gelegen.

Nu het toch over huisdieren gaat, kan ik net zo goed onze andere kat beschrijven. We hebben een mango boom in de achtertuin, die al aardig wat grote vruchten heeft. Elke avond en nacht vallen die vruchten met een hard klap op het dak of de grond. Je kunt er niet veel mee, want ze zijn verre van rijp. Ik vroeg me al af waarom dat alleen ’s avond gebeurde, dus ben ik maar op verkenning uitgegaan. Op een stoeltje voor de boom, gek gestoken door muggen met het fototoestel in de aanslag. Beavis bleef angstvallig binnen en leek ergens bang van te zijn. En ja hoor.. Na een uurtje kwam de boosdoener uit het donker aangewandeld. Een gemaskerde palm civet . Behendig klom hij in de boom en begon onze overheerlijke mango’s op de eten. Helaas begreep ik mijn nieuwe fototoestel nog niet zo goed en heb ik alleen maar plaatjes van blaadjes, zonder kat. Ik weet niet of er ook vallen zijn voor dit soort dieren, maar aan deze ga ik me niet wagen denk ik. Mij te groot.

Verder gaat alles hier goed. Joost is hard aan het werk en wordt elke dag geconfronteerd met het feit dat dingen nooit zo lopen zoals hij ze bedacht had. Alles lijkt daardoor heel veel vertraging op te lopen en veranderd de werkplanning met de dag. Gelukkig lijkt er schot te zitten in het naar huis halen van onze spullen. De brief is er, deze moet nu alleen weer naar een ander kantoor voor een stempel en misschien kunnen we volgende week de dozen gaan uitpakken en voor het eerst op de fiets naar de markt. (maar het zou net zo goed weer twee maanden kunnen duren)

Sophie, Kevin en de kinderen komen over drie weken en hopelijk is tegen die tijd de logeerkamer klaar voor gebruik. Het wiegje voor Kyra staat er al, nu nog weten waar de schroefjes zijn. Maar ze kan rekenen op een muggenvrije nachtrust. Milan kan zich gaan vermaken in de tuin met nieuwe ballen en een waar zwembad(je). Dat laatste ga ik vandaag maar eens uitproberen. Je weet maar nooit :)

Het socializen gaat nu erg goed en elke dinsdag ga ik me met een Hash . Wat zoveel betekend als een uur lang rennen door de rijstvelden en kleine dorpjes en daarna koud bier drinken. Heel leuk en handig om je contacten uit te breiden.

Joost gaat nu elke donderdag zaalvoetballen met de “mannen” Helaas zonder derde helft, maar met net zoveel plezier. (dus Kevin: neem je sportschoenen mee!) Volgende week ga ik een dagje shoppen met een vriendin hier en daarna lekker kokkerellen. Ik heb er al helemaal zin in. Maar nu eerst: weekend!! Om 10 uur komt er iemand met een Vespa, die ik wel heel leuk vind. Nu nog kijken of ik er ook op kan rijden.. Mijn eerste ervaring met die van Joost eindigde ergens in de voortuin van de buren, maar dat was een beginnersfoutje ;)