Olifantjesvangen.blogspot.nl

  

Veel liever had ik natuurlijk gehad dat DAT de naam van ons blog was geweest… Maar vogeltjes zijn ook leuk.. Toch? :-S

Via Blijdorp en de Erasmus MC was ik betrokken bij onderzoek naar olifantenherpesvirus, en leek het me een leuk idée om ook hier daarmee aan de slag te gaan. Op een congres kwam ik wat olifantendierenartsen tegen, waaronder Chris van VESSWIC - een organisatie voor sumatraans wildlife diergeneeskunde.
S’avonds onder het genot van een paar biertjes in DE kroeg hier hebben we toen een plan gemaakt, en ben ik (in mijn vrije tijd…) achter contactpersonen in Nederland en Duitsland aangegaan om ook hier dat onderzoek op te zetten. Hij zou werken aan de vergunningen.
Twee weken geleden was er een grote meeting van Mahouts (olifantenverzorgers) in het olifantencentrum van het National Park aan de zuid punt van Sumatra waar ook WCS een kantoor heft. Mahout is pas sinds kort een beroep in indonesie – zeker vergeleken met landen als Thailand, India en Sri Lanka, en dus werd een training gegeven door wat buitenlandse olifanten experts, en waren ze bezig met het opzetten van een ‘mahoutorganisatie’. Een van mijn collegas hier die verantwoordelijk is voor de olifant-conflict situaties op Sumatra zat in de organisatie, en zodoende werd ik ook uitgenodigd.

ROADTRIP!!
Het is ongeveer 6-8 uur rijden, inclusief ongeveer 2 uur op de boot. Speciaal werd nog even snel een nieuwe autostereo en speakerset aangeschaft zodat ik ook naar mijn ipod kan luisteren … Ook kon ik meteen mijn nieuwe GPS unit even uittesten..

Eenmaal op de boot kon je van de krantenjongens ook stiekem porno kopen (het kan dus wel in dit land, maar ik heb me maar niet aan dit sort illegale praktijken gewaagd – en sowieso ben ik natuurlijk een nette jongen, maar gebruik ik het woord hier zo nu en dan voor de statistieken, maar daarover een andere keer meer..).
Het entertainment voor tijdens het wachten waren locale jongens die om de ferry heen zwommen waar je dan heel leuk muntjes naar kon gooien (of lekker net iets verder weg – nog leuker) zodat zij dan heel snel moeten zwemmen om die op te vissen…. Voor 1000 rupiahs (5-10 eurocent?) kon je ze ook via de buitenkant omhoog laten klimmen en dan vanaf het bovenste dek het water in laten springen… En iedereen vond het fantastisch...
Het blijft een raar volk…

Op de boot wel 4 mensen gehad die me aanspraken over het feit dat ik geen chauffeur had, en dat ze wel iemand op de boot wisten te regelen, waar ik vriendelijk voor heb bedankt. Ook op kantoor vonden ze het trouwens redelijk raar dat ik dit alleen wilde doen, want bulehs doen dat soort dingen niet – en al helemaal niet als je nog geen indonesisch rijbewijs hebt geregeld...
Maar het was gewoon een mooie rit.. En hoe verder van Jakarta hoe mooier, en op Sumatra was het dus NOG mooier – en helemaal top om met mijn muziekjes hard aan door de rijstvelden etc heen te rijden.. Onze licht metrosexuele “jeep” wist zich trouwens prima te handhaven over de hobbles en kuilen, aangezien ik de secundaire weg langs de oostkust had genomen, die veel mooier uitzicht/omgeving heeft..

Het was echt mooi om de olifanten aan het werk te zien, en heerlijk om weer even wat dichterbij die fantastische dieren te zijn..
 
ook goede gesprekken gehad op de meeting, en het ziet er naar uit dat het wel goed gaat komen met ons project. Nu nog even kijken of het ook echt gaat lukken, maar ik blijf in deze positief gesteld.
Na een dag ging ik weer huiswaarts, en toen ik, nadat ik er drie uur over had gedaan om de tolweg door het centrum van Jakarta door te komen, een herkenningspunt tegenkwam waardoor ik wist dat ik nu best dichtbij Bogor was, werd ik (natuurlijk) meteen verwelkomd door een onvervalste plensbui….. Home sweet home…
Onze mooie imperial, die op een of andere manier alleen maar vastgemaakt kan worden aan de deuropening, zorgt er in dat soort gevallen alleen helaas wel voor dat de regen ook volijk op je stoel druppelt (of straalt), en de stoel binnen de kortse keren doorweekt – wat dan wel weer iets minder is….

En dan nu de fotos – want olifanten babies zijn gewoon LIEF.