Bali, sweet Bali

Ok, het is nou niet dat ik een zware fulltime job heb, kinderen rond te sjouwen heb, laat staan het huishouden doen (goed, af en toe een wasje), maar ik ga ondanks alles toch naar BALI!! Om specifiek te zijn: morgen. Dit is weer een van mijn impulsieve acties, zoals ik die wel vaker heb en mensen soms doet verbazen. 

Joost is vanmorgen vertrokken naar Bangkok, mijn paspoort op de ambassade om verlengd te worden. Dat duurt wel een dag of tien. Nadat ik mijn nieuwe paspoort heb, kan ik pas een werkvergunning gaan regelen om te werken in de kerk. Ja, ik ben nog niet aan de slag daar, want de broeders daar willen, begijpelijkerwijs, alles legaal doen. En legaal staat hier gelijk aan: duurt lang... heel lang... Dus, zou wel gek zijn om weer achter de geraniums (lees: papayabomen en passiebloemen) te gaan zitten. Niet dat het hier slecht toeven is, maar denk dat men zich ook wel voor kan stellen dat na een jaar zonder noemenswaardig werk, (behalve de geweldige kans, die Joost me geeft, om part-time jungle girl te zijn) de muren wel een beetje op je af komen. (Is dit een monoloog om mezelf te overtuigen dat naar Bali gaan gewoon mag??) 

Het idee kwam gisteren in me op en ben gelijk het internet opgegaan en rond gaan bellen. Bali heeft veel te bieden, dus ik moest een keuze maken. Ik heb uiteindelijk besloten om de grote toeristische oorden te vermijden en ga in een bamboe hut aan het strand op Noord Bali zitten. In een, jawel hoe kan het ook anders, wellness resort. Naast dagelijkse massage's, strandwandelingen, dolfijnen kijken en op een brommer het eiland ontdekken, ga ik elke morgen mezelf vinden (!) tijdens meditatie en yoga... Een mens gaat rare dingen doen als ie eenmaal te lang werkeloos is.. 

Voor nu, ik ga mijn BIKINI (mag ik eindelijk aan!!) inpakken en als jullie opeens een wind voelen waaien, terwijl het buiten windstil is, ben ik het die aan jullie denkt.... (met een cocktail in mijn hand en beide benen bungelend in het zwembad)