vrijdag 17 april 2009

visavis - deel zoveel.......


Alsof je al niet genoeg hebt om je druk over te maken, is er altijd nog de immigrasi dienst....

6 maanden was mijn permanente visum (KITAS: 1 jaar geldig)"in process".....
Uiteindelijk was het dan zo'n beetje klaar, en moest deze jongeman dus als de wiedeweerga naar Jakarta - en dat moest METEEN. Als ik niet binnen een paar dagen op het kantoor was, zou de hele file weer op de bodem komen te liggen... Jammer was alleen dat ik toen in Kalimantan zat, en het me 2 dagen kostte om naar het kantoor te komen (boot-auto-vliegtuig-taxi). Niets mee te maken - "je moet er NU naartoe" werd me verteld... trouwens - die autorit op kalimantan, waar je uren lang hoopt dat je niet doodgaat zou al een goede reden zijn om dit niet te doen... Maar: bevel is bevel.

s'ochtends vroeg dus weg, avondje slapen in jakarta, en de volgende dag afgesproken met de agent bij immigrasie. Kwartiertje wachten, foto laten maken, vingerafdrukken gegeven, een stuk of 12 keer een handtekening gezet, en ik mocht weer terug... Uuuuuuuren reizen voor 10 minuten op kantoor... Terima kasih - dankuwel, mag ik nu die hele reis weer terug maken?

Toen ik weer terug kwam uit Kalimantan was het visum klaar: geldig voor de komende 6 maanden - die tijd dat ik moest wachten, en dus andere visa moest kopen, die tellen even niet mee... Verdomde handig als je 3 van die komende 6 maanden in Vietnam zit...

Maar anyway - ik was legaal aan het werk, en ik kon iig een bankrekening openen.

Carola moet het nog steeds doen met een 60 dagen visum - ze wordt uitgenodigd om influenza besprekingen bij te wonen, en dat kan na 60 dagen worden verlengd in Bogor, dan na 30 dagen nog een keer, daarna in bandung, en daarna in jakarta.. En iedere keer duurt zo'n proces een dag of 10 - het is dus handig dat ze ook zo nu en dan in Vietnam zit, waar een 60 dagen visum voor Indo in 1 dag geregeld is...

Mijn visum zou eind april verlopen, en ik moest toch in Vietnam zijn, dus dat kwam goed uit. Aangezien mijn nieuwe KITAS al 4 maanden geleden was aangevraagd, was die natuurlijk nog niet klaar, en kon ik een zelfde 60 dagen business visum als carola aanvragen in HCMC.

Ik vertrok op de dag van de verkiezingen (9 april), dus de 2 uur die ik normaal uittrek om op het vliegveld te komen waren redelijk ruim genomen: ik deed er 45 minuten over, aangezien de weg volledig uitgestorven was.

Best relaxed dus - en beter dan de keer dat ik me had verslapen toen ik naar bangkok moet gaan, en de taxichauffeur met gevaar voor eigen leven met een noodgang de tolweg over ging.

Fiscale afdeling ging goed: sinds kort hoeven wij als NGO geen fiscale tax meer te betalen als we het land uitgaan - handig, want eerst moest ik als KITAS houder iedere keer als ik het land uitging 170 euri betalen.....

Vrolijk ging ik dus naar de douane. Daar werd na een korte blik in mijn paspoort meteen een 3-streep ambtenaar erbij gehaald, en toen gingen de 1-streep en 3-streep meneren ervandoor... hmmm... Na een kwartiertje mocht ik naar een andre balie komen, waar me werd verteld dat ik het land niet uitmocht.... Euhhh... "Maar ik heb toch een geldig visum?". Ja, klopt. Maar u heeft een "exit permit" die 1 maand eerder verloopt, en dus mag u niet het land uit.. U kunt een verlenging ophalen in jakarta, maar vandaag is verkiezingen, en dan is het paasweekend, dus kunt u dinsdag terecht...

Na uitgelegd te hebben dat ik de volgende dag een belangrijke bespreking had in HCMC, werd me gevraagd of ik iemand op kantoor kon bellen.... Die mensen hebben dus ook vrij, maar gelukkig had ik ook mobiele nummers - die niet werden opgenomen... Uiteindelijk wel, en toen werd me verteld dat ik mijn KITAS kon cancellen, maar daar was een brief van het kantoor in Bogor voor nodig. Gelukkig was 1 van de dames van administratie zo lief om op haar vrije dag een brief te typen, met een usb stick die uit te printen (aangezien ze thuis geen printer heeft), en het daarna ergens anders te faxen naar de immigrasie... Ondertussen mocht ik wachten in een kamertje vol met illegalen.. maar gelukkig was ik vroeg, en kon het eventueel allemaal lukken...

Na 3 kwartier mocht ik naar de balie komen: het was geregeld!
Zonder in mn paspoort te kijken meteen doorgelopen, en M gebeld om te bedanken voor haar fantastische hulp.... En toen bleek dat ze nog niet eens de brief had geprint, laat staan gefaxt.....
Weer een duidelijk geval van "niet proberen te begrijpen"...

[foto is een mooie verzameling van fotos die ik het afgelopen jaar heb gebruikt voor de verschillende vergunningen/visas (sommige waren al wat ouder)... Tegelijk doe ik mee met de mondiale verkiezing voor slechtste collectie paspoortfotos - en ik denk dat ik een redelijke kans heb.. Het design is gebaseerd op een hoes van een fantastische cd, die iedereen zou moeten kopen, maar het origineel is met verschillende fotos van Mr Nice - een hele lieve drugssmokklaar in zijn verschillende vermommingen...]

2 opmerkingen:

peter zei

geduld is een schone zaak, maaar je moet er wel over kunnen beschikken.
Petje af hoor.
Ook ik had verleden jaar moeilijkheden om Indonesie uit te komen

Unknown zei

Ik begrijp de helft niet maar die fuzzyshop is meesterlijk!

Nieuwe plaat is net uit trouwens: Dark Days/Light Years..