Ten eerste wil ik jullie allemaal een geweldig, gezond en liefdevol 2010 wensen. Wij hebben kerst en oud en nieuw doorgebracht op Lombok en dat was echt geweldig! Met je voetjes in het zand het nieuwe jaar inluiden is een super beleving. Ik kan het iedereen aanraden! Hoewel sneeuw natuurlijk ook wel iets heeft.
Goed. Ik wil gelijk even een tussenstand laten weten van de actie voor het weeshuis. Het heeft mijn stoutste dromen overtroffen en het bedrag tot nu toe is opgehaald is 2000 euro!! Daar kunnen heel wat zakken rijst voor gekocht worden.
Ik ben ontroerd geraakt door mensen die de moeite hebben genomen met de pet rond te gaan op het werk (bedankt Joyce!!) en mensen die de mail naar iedereen hebben doorgestuurd die ze kennen (bedankt daarvoor Ietje) Het vertrouwen wat velen van jullie mij hebben gegeven door geld voor dit doel over te maken raakt me ten zeerste.
De eerste cadeaus zijn al uitgedeeld in de week voor kerst. Op eerste kerstdag is er een uitgebreide maaltijd bezorgd en ze hebben dat heel bijzonder gevonden. Morgen worden er drie tafels en 16 stoelen afgeleverd en volgende week zal ik een naaimachine kopen. Dat was een wens die ze al lang hadden. Aangezien er nog veel geld over is heb ik inmiddels met de leiding van het weeshuis om te tafel gezeten om een plan te maken. Zo is er een bad nodig om de baby’s in te wassen en de keuken kan ook wel een renovatie gebruiken. Een nieuw toilet staat in de planning en we gaan stof kopen om nieuwe gordijnen van te naaien.
Hetgeen mij het meest geraakt heeft tot nu toe is Daniel. Hij is 10 jaar en heeft een erg verlegen karakter. Een slimme jongen. Hij corrigeert mij als ik hem help met zijn wiskunde huiswerk (daar is niet veel voor nodig, maar toch..) Hij was ziek die dag dat we langskwamen met de cadeaus, maar kon toch even zijn bed uitkomen. Iedereen was voorzien van een cadeau en hij vroeg toen heel verlegen aan de leiding of wij hem misschien vergeten waren. Nee dus! We zijn met z’n allen gaan zoeken naar zijn cadeau wat we ergens verstopt hadden. Hij kon zijn ogen niet geloven toen er een splinternieuwe fiets voor hem in de auto lag. Hij had toevallig een aantal weken geleden aan de leiding gevraagd of hij, als er een beetje geld was, een fiets mocht hebben. Een verzoek waar niet aan voldaan kon worden. Eenmaal op zijn fiets scheurde hij de tuin door en was even vergeten dat hij eigenlijk op bed moest liggen. Dan kun je nu denken: is een fiets een primaire levensbehoefte en dus echt nodig?? Nee, dat is het niet, maar als je zijn gezicht had kunnen zien zei dat genoeg.
3 opmerkingen:
Lieverd, Wat zijn we trots op je dat je dit allemaal voor elkaar hebt gekregen. Wat is het heerlijk om blije mensen om je heen te hebben!!
We wensen jullie een super fijn jaar toe.
Dikke kus uit Overijse van ons allemaal xxx
Geweldig wat je tot op heden hebt bereikt met jouw aktie en heel ontroerend al die blije gezichten
van iedereen. Vooral Daniel was een voorbeeld waarom je dit gedaan hebt. En wat is levensbehoefte?
Hier vinden we dat de kinderen al een TV en Playstation op de kamet moeten hebben om over een mobieltje nog maar niet te praten.
Daar is een fiets een levensbehoefte en dat zal Daniel en Hanna een enorme stimulans en motivatie geven voor hun verdere leven.
Ga zo door en trek aan de bel als je vindt dat het nodig is. Het vertrouwen heb je van iedereen.
Carola, i hope i can understand your writing, hehe...
Thank you so much for your love to childrens at orphanage.
God bless you -maybe-
Een reactie posten