Vietnam..

Het was in November weer tijd om het land uit te gaan voor een visum, ik moest nog wat dingen regelen, en er was een meeting geplanned met al onze dierenartsen in Azie, dus op naar HCMC.. De meeting was een week na het eind van mijn visum, dus iets langer de tijd om het verkeer in HCMC nog onveiliger maken door rond te crossen op de gehuurde brommer – blijft een spannende ervaring. Volgende keer (January) ga ik er eentje kopen.

De foto had ik Peter een tijd geleden beloofd om te laten zien hoe elegant de traditionele kleding is – mooi excuus voor een beetje guerillafotografie op straat.

Er is veel veranderd in HCMC trouwens – in goede zin: bij het apartement in de buurt waren net 2 gelegenheden met live muziek en fantastische geluidsinstallaties geopend… heerlijk om weer even een echt concert te bezoeken…

Wel een beetje elitair gedoe natuurlijk in alle nieuwe bars (veel buitenlanders en rijke, hippe HCMC-anen), maar stiekem is dat ook best weer een keertje leuk, en geeft het niets om vrolijk een biertje of 2 te drinken voor 5 keer de normale prijs… Ik kan er weer even tegenaan “in de bush” in Indo.

Jungleboy modus uit; Metromodus aan:

Ook deze keer natuurlijk mijn standard bezoek aan de kapper – voornamelijk voor de 30min hoofdmassage, die me mijn kapperphobie heeft doen vergeten. Ik ben zelfs een keer in slaap gevallen tijdens de hoofdmassage.... De “minifacial” die ze er een keer bij hadden bedacht was misschien niet echt nodig of fijn, zeker niet aangezien ik een week met rode bobbels op mn kop liep – maar ook dat was een leermoment, en nu luister ik dus beter naar wat mensen me vragen, en zeg niet meer spontaan “ja” op alles…. Tien jaar geleden in Thailand ontdekte ik hoe fijn een goede massage is, en ondertussen ben ik bezig met een inventarisasi van de masasi kwaliteiten in de vele “masaaaaa”shops (je moet even door een muur van “you wan massaaaa, sir?” heen, maar dan is het wel heel relaxed).

Ook mooi werk.

Jungleboy modus weer aan:

Er was ook tijd om onze herpetoloog (reptielen deskundige) T. op te zoeken in de dierentuin waar hij werkt.. Ik verwachte een slecht onderhouden dierentuin, met dieren die er slecht uit zien door de niet-aanwezige verzorging. Maar het was een immens complex (via een treintje verbonden aan een groot zwemparadijs met supermooi golfslagzwembad, attractiepark, en temple gebied), open sinds een jaar ofzo, met ruime, open verblijven zonder tralies, en dieren die er erg goed uitzagen - de mooiste dierentuin die ik in Azie heb gezien (ben niet in Singapore of HongKong geweest trouwens) .

*mental note: toch eens wat vaker met de mensen die voor me werken praten enzo over wat ze verder doen… al is het me in het geval van T vergeven want die spreekt weinig engels…*

Ik had in de weken daarvoor wat advies gegeven over een probleem bij hun Afrikaanse witte neushoorns, en wilde wel kijken hoe het ging met ze. Goed dus. Het geluid dat die dieren maken met hun lippen als je ze iets te eten geeft is trouwens fantastisch – net alsof je met holle handen klapt – ze heten niet voor niets “white rhino” - ‘n jaar of 100 geleden slecht vertaald vanuit het nederlandse/afrikaanse “wijd lip”.. En toen hebben ze meteen die andere neushoorn soort maar “zwart” genoemd… sign of the times, daar in Afrika (vroeger?...)..

En voordat je het weet staat er iemand voor je met een paar naalden en de vraag of je even bloed kan afnemen, omdat deze twee te wild waren en niet lang genoeg stil bleven staan voor de lokale dierenartsen…. GRAAG!.... of het helemaal legaal is weet ik niet (weet ik wel, en is het niet), maar doet er ook niet toe – dit was een noodgeval ;-)

En dan: oh, kan je ook nog even kijken hoe het gaat met onze 7 dagen - en 3 maanden oude tijgerkittens, want daar gaat het niet zo goed mee...? Tuurlijk.. J

Natuurlijk moet hier even een reminder bij dat het nemen van fotos van jezelf met een tijger NIET kan, maar ik was aan het werk en dan kan het deze keer even wel.... ;-)

Verder nog een dagje monsters bij slangen op n markt afgenomen voor onderzoek naar salmonella – tot nu is ongeveer 40% van de slangen die we hebben getest positief voor deze bacterie.

Meetings zijn saai, en NOG saaier om over te schrijven, dus dat doe ik ook niet.

Dus weer terug naar Indo: bij het inchecken bleek dat een groot deel van de Mrs World competitie, die in Vietnam werd gehouden, met me mee ging naar Bangkok. Het oostblok zat lekker bij elkaar, en ik mocht naast Mrs Venezuela zittten (ze had haar sjaaltje met “Mrs Venezuela” nog om, net als een groot deel van de dames in het vliegtuig – en dat vind ik eigenlijk best raar, maargoed..). Nou kan ik hier echt een super mooi verhaal van maken, zeker aangezien de laatste 2 Miss Worlds ook uit Venezuela kwamen – en dat toch best mooie dames waren - maar eigenlijk was het gewoon een op zich wel aardige mevrouw – uiteindelijk dan, want tijdens het inchecken was ze behoorlijk arrogant aan het doen… Nou had ik geen diepgaande gesprekken verwacht, maar verder dan haar standard praatje, veel praten over de Mrs World pageant (die ze niet had gewonnen), en zo nu en dan een neplach kwam ze niet…. En zo mooi was ze nou ook weer niet...

Maargoed, tijd voor een paar biertjes tijdens mijn one night in Bangkok, en weer terug naar Jakarta…