Soms (meestal) heb ik dingen pas door als ze echt gebeuren, of bijna gaan gebeuren.. Goed voorbeeld is mijn petekindje, die binnenkort de wereld buiten mama's buik mag gaan bekijken. Zeker na het bekijken van de fotos van Soph's ontzettend (mooie) dikke buik besef ik me pas echt dat hij/zij er nu toch echt aankomt, en vind ik het toch wel jammer dat ik helemaal aan de andere kant van de wereld zit...Maar gelukkig hebben we (traag) internet, en blijven we hier dus wel een beetje op de hoogte via blogs, e-mail, chat, en (misschien) cams....
Enneh Soph en Kevin: ik heb in Vietnam de eendaagse cursus: "hoe word ik kindervriend" gehaald! (zie foto voor bewijs...) Dus het komt helemaal goed met deze godfather op afstand... Succes met de laatste loodjes!! Kus
2 opmerkingen:
Nu zit ik hier mooi met de tranen die over mijn wangen lopen...
Ik zou geen betere peetoom voor ons boeleke kunnen wensen, waar je ter wereld ook zit! En Kevin trouwens ook niet.
Milan herkent jullie al op foto's en de volgende gaan we zeker ook trots laten zijn op de peetoom en tante die toch heel wat waardering van ons krijgen hoor! Middelen genoeg!
Dat is toch stoer? aan je vriendjes en vriendinnetjes kunnen zeggen dat oom joost met wilde dieren in indonesie werkt...
Dat je leuk met kinderen was wist ik al lang, wat een super foto!!! alhoewel Joost... ik denk dat die van ons toch niet van die spleetoogjes zal hebben ... ;-D
Tranen, wie heeft er nog tranen... Zit het in de genen? Wat zijn we blij met de wederzijdse liefde van ons tweetal. Hele lieve foto met die kindjes, Joost.
Nu afwachten...
dikke kus van ons allebei,
papa en mama xxx
Een reactie posten