I'm singing in the rain..!

Hier dan het eerste berichtje vanuit Bogor. Het weerzien met Joost was heerlijk. Ik kwam een uur eerder aan op Jakarta airport en stond hem, samen met Yanto de chauffeur van de WCS, op de wachten in de terminal. Na ruim twee uur filerijden kwamen we aan bij het hotel en konden we nog snel wat eten, samen met Mikhail. De collega waar Joost de afgelopen paar weken mee heeft gewerkt. Onderweg vroeg ik aan Joost of de file nog zou ophouden en hij vertelde mij dat dit helemaal geen file was, omdat we toch konden rijden. Tja,…het is maar net hoe je ertegenaan kijkt.

Zaterdag moest Joost al vroeg op kantoor zijn en zodoende had ik dus alle tijd om de stad te verkennen. Eerst maar even langs zijn kantoor gegaan om de collega’s te ontmoeten en daarna wat rond gaan lopen in de wijk waar dat kantoor staat. Bij een grote straat aangekomen, zag ik dat er groene busjes reden, die dienst doen als openbaar vervoer. Allemaal genummerd, maar geen idee welk nummer me waar naartoe zou brengen. Ik vond 4 wel leuk klinken en ben ingestapt. Na veel gelach en gebaren werd ik afgezet bij de Botanische tuin. Daar wilde ik ook naartoe, dus dat was mooi meegenomen. Ik had geld nodig en werd daarin begeleid door een erg aardige meneer, die mij (hulpeloze toerist) wel even zou helpen met het vinden van een ATM. We kwamen aan in een supermodern winkelcentrum, inclusief Starbucks en Dolce en Gabbana winkel. Shoppen moet dus geen probleem zijn. Het aanbod van de meneer om daarna een stukje te gaan karaoke met hem heb ik vriendelijk afgeslagen. Ja, karaoke zonder alcohol is dus echt geen optie voor mij. Toen maar in bus nummer 8 gestapt en deze stopte wonder boven wonder, dichtbij het hotel.

Joost kwam al vroeg terug van het werk en zodoende hadden we dus de tijd om elkaar de foto’s van afgelopen weken te laten zien. Bijzonder om te zien onder welke omstandigheden hij heeft geleefd en gewerkt. De eerste onweersbui heb ik ook al meegemaakt. Indrukwekkend. Nooit geweten dat regendruppels zo groot kunnen zijn. Binnen een minuut of 3 zijn alle straten kleine riviertjes geworden. ’s Avonds zijn we een hapje gaan eten bij restaurant Liefde. Een van de weinige restaurants waar ze alcohol schenken. Een koud biertje kon ik wel gebruiken. Heerlijk bijgepraat en moe en voldaan gaan slapen. Wat een heerlijke eerste dag…

Vandaag op huizenjacht gegaan. Joost had een optie op een huis genomen en daar konden we in de middag gaan kijken. Eerst dus nog even door de wijk gelopen waar het kantoor staat en daar zagen we een huis te huur staan. Gastvrij als de mensen hier zijn, konden we gelijk een kijkje nemen. Wat een kasteel! Inclusief binnen tuintje en een vijver met goudvissen in de woonkamer. Het is dat ik niet echt van gouden olifanten aan de muur hou, maar anders… Op zoek naar het andere huis liepen we door de wijk waar het staat. Ik zei, toen we de wijk binnenkwamen, nog tegen Joost: “als er maar geen moskee in mijn voortuin staat”. Nou heb ik niets tegen een moskee, maar om nou 5 keer per dag de imam zijn ding te horen doen, via de minaret is toch niet helemaal mijn grootste wens. Je kunt het al raden.. een moskee. 200 meter bij het huis vandaan. En wat voor 1! Joost had daar even overheen gekeken de vorige keer. Het huis is beeldschoon. Helemaal hoe Joost het had beschreven. Ruim, overal kleine tuintjes in huis en de zitkuil mag er ook zijn. Het voelde goed, ondanks te moskee. Met een moskee om de hoek, weet je wel altijd hoe laat het is. Morgen maar eens de voorwaarden doorlezen en onderhandelen. Ik denk dat ik mijn keuze al heb gemaakt. Ik zie mezelf daar al helemaal wonen. Heeft Joost dat toch goed ingeschat…