Eindelijk is het dan zover. Na jaren dromen, wachten en hard werken gaan we weg uit Nederland. Drie jaar geleden hadden we elkaar nog nooit gezien en het leek ons nu wel leuk om te gaan samenwonen en waarom dan niet aan de andere kant van de wereld? Ik hoefde niet lang na te denken toen Joost me vroeg mee te gaan naar Indonesië voor minimaal twee jaar. Voor veel mensen om ons heen kwam het niet als een verassing toen we het blijde nieuws vertelden, omdat we allebei al heel lang de wijde wereld in willen om mens en dier te helpen.
Twee maanden geleden wisten we nog niets zeker, maar sindsdien is alles heel snel gegaan. Nog voor zijn promotie in oktober, werd Joost uitgenodigd voor een sollicitatie gesprek in New York. Hij kwam, zag en kreeg de baan voor de WCS. (http://www.wcs.org/)
Hij gaat zich bezighouden met voorlichting geven en opsporen van vogelgriep in Indonesië. Zijn contract zou in Januari ingaan en was het dus zaak om in een razend tempo alles te regelen.
Nou, dat is dus gelukt!! De huizen zijn verkocht, baan is opgezegd en de spullen staan in een zeecontainer.Ik blijf nog twee maanden in Nederland, om de laatste dingen te regelen en veel bij vrienden en familie te zijn. Eind maart vlieg ik naar Jakarta, waar Joost me hopelijk opwacht in een rangers outfit.
De eerste verblijven we in een hotel zitten en op zoek naar een huis. Als Joost niet achter de vogels aanzit, werkt hij op het hoofdkantoor in Bogor, het buitenzorg van Jakarta. Ik ga daar op zoek naar werk, maar heb geen haast. Dat is het voordeel van je huis verkopen. Misschien wordt ik wel een hele geweldige vogelvanger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten